بررسی میزان عوامل استرس زا در پرستاران اتاق عمل

مقدمه: امروزه نیروی انسانی به عنوان ارزشمندترین سرمایه سازمان با مسائل و مشکلات عدیده ای روبه رو است. یکی از این مشکلات، وجود عوامل استرس زا در محیط شغلی است که آثار نامطلوبی بر جسم و روح پرستاران داشته و از کارایی آنان می کاهد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل استرس زای اتاق عمل و تأثیر آن ها بر روی پرستاران اتاق عمل انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بود. جامعه پژوهشی شامل ۱۷۲ نفر از پرستاران اتاق عمل ۵ بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال۱۳۹۱ بودند. این افراد با استفاده از سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. اطلاعات مربوط به عوامل استرس زا در ۵ حیطه، روانی- اجتماعی، اقتصادی و رفاهی، محیطی، مدیریتی و جسمی توسط شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل و همبستگی با استفاده نرم افزار ۱۶ spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که ۶۲/۲ درصد از جامعه پژوهش در معرض استرس در حد زیاد قرار داشتند. عوامل روحی روانی و محیطی دارای بیشترین عامل تنش زایی (۵۹/۲۱ و ۳۹/۶۵) و حیطه مدیریتی دارای کمترین عامل تنش زایی بود (۱۷/۷). از بین عوامل تنش زا  بیشترین عامل تنش زایی مربوط به صدمات ناشی از آلودگی با سوزن و آسیب به پوست بود (۵۰ درصد). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بیش از نیمی از افراد دارای استرس زیاد بودند و در رابطه با عوامل استرس زای روحی روانی و حیطه محیطی باید اقدامات جدی صورت گیرد. پیشنهاد می گردد که مداخلاتی با هدف حمایت پرستاران اتاق عمل در مقابل استرس های شغلی طراحی و اجرا گردد.